Land van herkomst: Zuidelijke staten van Amerika. Meer dan honderd jaar geleden is in midden Tennessee dit unieke ras ontstaan. De vroegere bewoners in deze regio die oorspronkelijk uit Virginia, Carolina en andere omliggende staten kwamen, brachten Standardbreds, Morgans, Thoroughbreds, Canadian- en Narrangansett Pacers met zich mee. Door de voordelen van deze rassen te combineren ontstond de basis voor de Tennessee Walker, die zijn eigen specifieke eigenschappen ontwikkelde.
Exterieur: De Walker heeft een sierlijke hals, een redelijk korte rug, een schuine schouder, slanke maar sterke benen en harde hoeven. Het hoofd van de Walker is knap met heldere ogen, prominente neusgaten en goed gevormde oren. De manen en staart worden doorgaans lang gelaten. Zoals bij vele rassen heeft er ook bij de Walker een verandering in voorkomen plaatsgevonden. Hoewel het moderne, elegante showtype geliefd is bij vele mensen, is er een aantal liefhebbers dat het zwaardere en oorspronkelijke type Walking Horse koestert. Dankzij een aantal halsstarrige fokkers zijn deze oude bloedlijnen bewaard gebleven en streeft men naar het behoud van dit oorspronkelijke type met zijn intelligente, mensgerichte karakter en veelzijdigheid. Dit type Walker wordt ook wel Heritage Tennessee Walker genoemd.
Gebruik: De Walker is oorspronkelijk gefokt met als gebruiksdoel het berijden, betuigen en licht werk op de boerderij. Doordeweeks stonden de paarden voor de ploeg, op zaterdag gingen ze met de eigenaar een stuk rijden en op zondag liep het paard voor de koets om het gezin naar de kerk te brengen. Tennessee Walking Horses werden ook zeer populair bij de Zuidelijke katoenplantage eigenaren die ze Plantation Walkers noemden. De eigenaren hadden comfortabele paarden nodig waarmee ze de kilometerslange katoenplantagevelden konden inspecteren. De gangen van de Tennessee Walker werden favoriet bij plattelandsdokters die vele uren op een paardenrug doorbrachten. Ook de reizende priesters, die van kerk tot kerk trokken, gaven de voorkeur aan deze snelle en comfortabele paarden. De komst van de auto en tractor maakte rigoureus een einde aan het oorspronkelijke gebruiksdoel van de Walker.
Tegenwoordig is de Tennessee Walker een populair recreatie-, endurance- en wedstrijdpaard in de Verenigde Staten. Zijn zeer mensgerichte karakter, bijzonder comfortabele gangen, uithoudingsvermogen en veelzijdigheid maken hem een ideale partner voor een grote groep ruiters. Ook in Europa neemt de populariteit van dit ras toe, mede dankzij de opkomst van wedstrijden specifiek voor gangenpaarden. Daarnaast kunnen Tennessee Walking Horses ook succesvol in de Endurance, Mensport of bv Westernsport uitgebracht worden.
Stokmaat: Variërend van ± 1.50m tot ± 1.70m
Karakter: Walkers zijn vriendelijke, mensgerichte en intelligente dieren. Het unieke aan het karakter is wel dat de Walker graag wil werken en presteren, hierdoor zijn ze vrij gemakkelijk in de omgang. Een Tennessee Walking Horse heeft een prettig en zacht karakter maar is voorwaarts en werklustig.
Kleur: Het ras komt in alle kleuren voor waaronder bont maar ook Champagne, een kleur die slechts bij enkele rassen is erkend.
Bijzonder: De meest bijzondere eigenschap van de Tennessee Walker is toch wel zijn comfortabele gangwerk. Naast de stap, draf en galop kunnen zij nl ook in een flat walk en running walk lopen. Deze gangen zijn erfelijk en kunnen niet geleerd worden aan een paard dat ze van nature niet bezit. De flat walk is een gelijkmatige 4-takt gang in een vloeiende beweging, het hoofdschudden gaat ritmisch bij elke stap, simpel gezegd is deze gang een versnelde stap waarbij de achterhand dieper ondertreedt dan bij een Warmbloed. Vergelijkbaar met snelwandelen. De running walk is een snellere variant van de flat walk. Sommige Walkers flapperen zelfs met hun oren of klikken met hun tanden in hetzelfde ritme mee.
Tijdens de running walk hebben de paarden een overstap waarbij de achterhoef de afdruk van de voorhoef overtreft. Met snelheden van 9 tot 14 km per uur kan een Walker dit tempo een lange tijd volhouden, zonder zichzelf of de ruiter te vermoeien. Tennessee Walkers zijn ook bekend om hun canter, een galop met een langzame, hoog rollende beweging, die ook wel schommelstoelgalop genoemd wordt. Alle gangen van de Tennessee Walker zijn uitermate comfortabel zonder dat de ruiter licht hoeft te rijden.
Toekomst: Het in 1935 opgerichte stamboek, de Tennessee Walking Horse Breeders’ and Exhibitors’ Association® (TWHBEA), had anno 2005 zo’n 400.000 geregistreerde paarden in hun bestand. Hiermee is de Tennessee Walker het snelst groeiende paardenras in Amerika. Ook in Europa is het ras in aantal groeiende. Nederland telt ± 65 Tennessee Walkers, België momenteel 24. Duitsland heeft het grootste aantal Walkers, ca 500. Omringende landen zitten op enkele 10-tallen per land.
Aangezien het stamboek TWHBEA geen officiële rassenstandaard heeft, noch keuringen erkend, is de toekomst van het ras aangewezen op de verantwoordelijkheid van de fokker. Elk veulen uit geregistreerde en bloedgetypeerde Tennessee Walking Horses zal in het stamboek ingeschreven worden na ouderverificatie (DNA)en kan als fokdier ingezet worden. Ook in Europa wordt er op kleine schaal gefokt door enkele stoeterijen.
Belangrijk: Wanneer je op internet op zoek gaat naar dit ras zul je ongetwijfeld op Amerikaanse websites stuiten waarbij de paarden met zware ijzers of pads en met extreme knie actie gereden worden. Deze dieronvriendelijke vorm van showen is in de US bij een bepaalde groep mensen zeer populair. Deze manier van bekappen en beslaan is in Europa niet toegestaan. Wanneer je een Walker in Amerika wilt aanschaffen is het zeker aan te raden om de hulp een kenner in te schakelen om teleurstellingen te voorkomen.